نوع المستند : علمی ـ پژوهشی
المؤلفون
1 أستاذ مشارکَ في اللغة العربية وآدابها بجامعة شيراز
2 الدکتوراه في اللغة العربية وآدابها بجامعة إصفهان
المستخلص
الكلمات الرئيسية
عنوان المقالة [English]
المؤلفون [English]
Rhyme is one of the most important elements in the structure of poetry, which has a semantic function alongside the phonetic and musical function. This technique has become especially important in conveying the meaning and feelings of the speaker in the new Arabic poetry in general and in the Palestinian sustainability poetry. study is based on the Divan of the five poets of this period. In an analytical method, this study tries to analyze the role of the rhymes in two phonological structures, the types of rhymes and the approaches of using it in the Palestinian sustainability resistance poetry after the 1967 defeat. The findings of the present study indicate that the versatile mixture of rhymes, especially the free rhyme, has been the most frequent variable in the poetry of this period, so that at many times the level of awareness that the poet of Naksa has come to grips with this rhyme and often has semantic function In some cases, this type of rhyme appears for the phonetic function and breaking the uniformity of a simple rhyme. But the simple equal rhyme has a low frequency and has often been shown to play a role in the phonetic structure.
الكلمات الرئيسية [English]
بررسی قافیه و روشهای بکارگیری آن در شعر مقاومت فلسطین
پژوهشی در دو ساختار آوایی و معنایی
حسین کیانی[1]
امین نظری تریزی*[2]
چکیده
قافیه یکی از مهمترین عناصر تشکیل دهندۀ شعر به شمار میرود که وظیفۀ آن محدود به آوا نمیشود، بلکه وظیفۀ معنایی دارد که سیطرۀ آوا را از آن دور میکند، از این رو قافیه به دلیل القای معانی دقیق و ظریف، اهمیت ویژهای در شعر معاصر عربی به طور کلی، و در شعر مقاومت فلسطین به طور خاص دارد. این پژوهش میکوشد با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی از انواع قافیه و روشهای به کارگیری آن در شعر مقاومت فلسطین بعد از شکست 1967م و نقش آن در دو ساختار آوایی و معنایی پرده بردارد. نتایج نشان میدهد شعر این دوره غالباً از قافیۀ سادۀ یکنواخت به عنوان تکیهگاه آوایی بهره میبرد، ولی نبیلة الخطیب گاهی اوقات روندی را در پیش میگیرد که تلاش دارد در این نوع قافیه بین آوا و معنا انسجام ایجاد کند. قافیه متقاطع به دلیل نظم خاص در اجرای آن نتایج درخشانی در بخش معنایی نداشته، ولی بسیسو تلاش دارد با کاربرد تکنیک موازنۀ زبانی و آوایی، معنا، آوا و زبانی بدیع ایجاد کند. شاعر این دوره با کاربرد دو نوع قافیه متغیر و مقطعی در تولید انسجام بین آوا و معنا موفق بوده، ولی گاهی اوقات صباغ با کاربرد قافیههای زائد، فضایی آوایی و یکنواخت را ایجاد میکند.
کلیدواژهها: شعر شکست، قافیه، ساختار آوایی، ساختار معنایی.
[1]- دانشیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شیراز، ایمیل: hkyanee@shirazu.ac.ir
[2]- دانش آموختۀ دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، ایمیل: aminnazari1369@yahoo.com