Surprise in the Qur’anic discourse (a stylistic study)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Eshagh Sadeghi (ph.d student, Arabic Language and Literature, Persian Gulf University, Bushehr, Iran

2 Associate Pofessor, Department of Arabic Language and Literature, Persian Gulf University, Bushehr, Iran

10.30465/afg.2021.7064

Abstract

The Noble Qur’an is a book of extremely eloquence, rhetoric and miracles, and this book is filled with comprehensive and preventative methods to clarify the desired meaning and deliver it to the addressee’s minds. Surprise refers to an event that a person did not think and happened to him unexpectedly. Therefore, Surprise is an action whose purpose is to utilize the negligence of others by directing a quick and strong strike at a specific place and time so that the addressee does not have a chance to thwart the plans or counteract. In this article, we chose the topic of “surprise” in the Noble Qur’an to study the methods and contexts that we encounter regarding surprise, to see why these methods are differed, clarifying the goals and purposes of objectives each word related to surprise in this book by the descriptive-analytical method and by using the statistical method.
In this article, we analyzed the sounds of the words of the surprise mentioned in the Qur’an, including “baghta” 13 times, and the sudden “iidha” mentioned 47 times, and we continued the research by analyzing the letters, words, structures, verses and surahs that these two words came in their context to see the goals, purposes and connotations each of these two words is in the context in which it came, and to explore why one of them does not alternate another one. The most important achieved results are that “baghta” was used in most verses to explain the surprise of the infidels and hypocrites when the torment seized them, especially the torment of death and doom and the torment of resurrection, but “iidha” was used in most of the verses to explain the miracles of the prophets and the breaking of the covenant of the infidels and their denial of the blessings of God Almighty and their heresy. Likewise, the main purpose to use the term “baghta” in the verses is to advise people to watch and learn from the ungrateful and oppressive people and their fate, but the main purpose in the verses contained the term “iidha” is to intimidate people from sin and encourage them to do good.

Keywords

Full Text

سبک شناسی غافلگیری در قرآن کریم

اسحاق صادقی (دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عرب، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر ایران)
eshaghsadeghi6642@gmail.com

سید حیدر فرع شیرازی (دانشیار گروه زبان و ادبیات عرب، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)
نویسنده مسؤول: shirazi@pgu.ac.ir

رسول بلاوی (دانشیار گروه زبان و ادبیات عرب، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)
r.ballawy@pgu.ac.ir

حسین مهتدی (دانشیار گروه زبان و ادبیات عرب، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)
mohtadi@pgu.ac.ir

ناصر زارع (دانشیار گروه زبان و ادبیات عرب، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران)
nzare@pgu.ac.ir

 

چکیده

قرآن كريم کتابی بسیار شیوا، رسا و معجزه­گر است، این کتاب سرشار از روشهای جامع و کاملی برای بیان معنای مورد نظر و رساندن آن به ذهن مخاطب است. غافلگیری آن است که شخص از قبل فکر کاری را نکرده باشد و غیر منتظره برای او اتفاق افتاده باشد. پس غافلگیری در واقع کاری است که هدف آن بهره برداری از سهل انگاری و غفلت دیگران است، به طوری که شخص با انجام یک کنش سریع و شدید در یک مکان و زمان خاص، هیچ مجالی به طرف مقابل برای خنثی کردن برنامه ها و واکنش نمی دهد. در این مقاله، ما موضوع "غافلگیری" را در قرآن کریم انتخاب کردیم تا روشها و زمینه هایی را که در مورد غافلگیری با آنها روبرو هستیم بررسی کنیم و ببینیم چرا این روش ها در این کتاب  متفاوت هستند، و اهداف و مقاصد کلماتی را که بر غافلگیری دلالت دارند، با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش آماری در این کتاب تحلیل و تبیین نماییم.

 در این مقاله ما كلمات بیانگر معنای غافلگیری لفظی را در قرآن کریم که شامل کلمه "بغتة" و "إذا" هستند و اولی 13 بار و دومی و 47 بار ذکر شده­اند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم، و به بررسی حروف این دو کلمه و ساختار آیات و سوره­هایی که این دو کلمه را در متن خود دارند پرداختیم تا اهداف، مقاصد و دلالت هايي را كه هر یک از این دو کلمه در آن زمینه آمده است بررسی کنیم و ببینیم و چرا یکی از آنها در جای دیگری بیان نشده است. مهمترین نتایجی که ما بدست آوردیم این است که: "بغتة" بیشتر به صورت خاص برای توضیح تعجب کفار و منافقین هنگام عذاب، خصوصاً عذاب مرگ و فنا و عذاب قیامت مورد استفاده قرار گرفته است، اما "إذا" بیشتر به صورت عام برای توضیح تعجب از معجزه انبیا و پیمان شکنی کفار و انکار نعمتهای خداوند متعال و شرك ورزيدن منافقين کار رفته است. و نیز هدف اصلی در آیاتي كه اصطلاح "بغتة" به كار رفته است پند و اندرز مردم ازسرنوشت قوم ظالم و ناسپاس است، اما هدف اصلی در آیاتی که اصطلاح "إذا" به كار رفته است ترساندن مردم از گناه و تشويق آنها به انجام كار نیک است.

کلید واژه ها: قرآن کريم، گفتمان قرآنی، سبک شناسی، غافلگیری.

References

Books
 The Holy Quran
Alusi, Sayed Mahmoud, (1994), The Spirit of Meanings in the Interpretation of the Qur’an, Beirut, Dar Al-Kutub Al-Ilmiyya. [In Arabic]
 Ibn Ashour, Muhammad bin Muhammad, (1984), Liberation and Enlightenment, Tunis, Tunisian Publishing House. [In Arabic]
Andalusi, Abu Hayyan Muhammad bin Yusuf, (1999), The Ocean in Interpretation, Beirut, Dar Al-Fikr. [In Arabic]
 Baydawi, Abdullah bin Omar, (1997), The Lights of Revelation and the Secrets of Interpretation, Beirut, House of Revival of Arab Heritage. [In Arabic]
Al-Judy, Lutfi Fikri, (2014), The Aesthetics of Discourse in the Qur’anic Text, Cairo, Al-Mukhtar Foundation for Publishing and Distribution. [In Arabic]
Al-Jawhari, Ismail bin Hammad, (1956), Al-Sahah, Beirut, Dar Al-Ilm for Millions. [In Arabic]
Hassan, Abbas, (1998), Characteristics and meanings of Arabic letters, Damascus, Arab Writers Union Publications. [In Arabic]
Thanoun, Abd al-Salam, (1971), the Mongols and the Occupation of Baghdad, Dar al-Kutub al-Ilmiyya, Beirut. [In Arabic]
 Al-Rajhi, Abdo, (1401 BC), Linguistics and Literary Criticism, Journal of Al-Fusoul, Volume One, Part Two. [In Arabic]
 Razi, Fakhruddin, (1981), Keys to the Unseen, Beirut, House of Revival of Arab Heritage. [In Arabic]
 Ragheb Al-Isfahani, Hussein bin Muhammad, (1991), Vocabulary in the Strange Qur’an, Damascus, Dar Al-Ilm Al-Dar Al-Shamiya. [In Arabic]
Zubaidi, Muhammad bin Muhammad, (1993), The Crown of the Bride, Dar Al-Fikr, Beirut. [In Arabic]
 Zamakhshari, Mahmoud, (1986), The Discoverer of the Mysteries of the Download, Beirut, Dar Al-Kitab Al-Arabi. [In Arabic]
Al-Samarrai, Fadel, (2002), graphic touches, Amman - Jordan, Dar Ammar, third edition. [In Arabic]
 Al-Tabataba’i, Muhammad Husayn, (1996), Al-Mizan, Qom, Islamic publication book, scholarly estate. [In Arabic]
Tabarsi, Fadl bin Hassan, (1993), Majma` al-Bayan fi Tafsir al-Qur’an, Tehran, Nasir Khusraw Publications. [In Arabic]
Al-Amoush, Kholoud, (2008), the Qur’anic discourse, Amman, a wall of the world book. [In Arabic]
 Al-Farabi, Abi Nasr, (2015), The Great Music, Cairo, Arab Writer House. [In Arabic]
 Al-Firouzabadi, Muhammad bin Yaqoub, (1994), Al-Muhit Dictionary, Beirut, Dar Al-Kutub Al-Ilmiyya. [In Arabic]
 Fayd Kashani, Mulla Mohsen, (1994), Tafsir Al-Safi, Tehran, Al-Sadr Publication. [In Arabic]
 Qaddouri, Ghanem, (2004), Introduction to Arabic Phonetics, Amman, Dar Al-Ammar for Publishing and Distribution. [In Arabic]
Mostafawi, Hassan, (1981), Investigation of the Words of the Noble Qur’an, Tehran, Book Translation and Publication Compani. [In Arabic]
Articles:
Al-Zoubi, Basil; Said, Raed; Halali, Ibtisam, (2020), the significance of the term “Akhdh” and its derivatives in the Holy Qur’an, Journal of Sharia Sciences, Issue 5, pp. 3157-3197. [In Arabic]
Sabti, Taha, (2018), Surprises in the Noble Qur’an, Journal of Research of the College of Arts, Issue 112, pp. 943-961. [In Arabic]
 
Shushtri, Muhammad Ibrahim; Rabiei, Talib, (2019), Surat Yunus, a phonetic semantic study, Research Journal in the Arabic Language, No. 20, pp. 20-1. [In Arabic]
Ashour, Youssef Jumaa, (2015), “'iidhan alfujayiya“  in the Holy Qur’an “Usage and Significance”, Journal of the Islamic University for Human Research, No. 2, pp. 127-173. [In Arabic]
 
Al-Arashani, Yahya, (2017), The Linguistic Structure in Surat Al-Ikhlas, Al-Nasir University Journal, No. 10. [In Arabic]
Mottakizadeh, Issa; Khudari, Kaveh, (2013), The Significance of Voices in the Qur’an, Horizons of Islamic Civilization Journal, Issue Two, pp. 113-93. [In Arabic]
آفاق الحضارة الاسلامية

Articles in Press, Accepted Manuscript
Available Online from 20 November 2021

Files

Share

How to cite

Statistics