Document Type : Research Paper
Authors
1 Associate Professor, Department of Arabic Language and Literature, Literature Research Institute, Institute of Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran
2 Assistant Professor, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran
Abstract
Keywords
Main Subjects
زنان و زینتهایشان در عصر اموی به عنوان یکی از جلوههای فرهنگی و تمدنی
(با تکیه بر شعر این دوره)
رمضان رضائی[1]
منوچهر نصیرپور[2]
چکیده
عصر اموی ویژگیهای فرهنگی مادی متنوعی را به نمایش گذاشت و تصویری از زندگی و محیطی که مردم در آن زندگی میکردند، ارائه داد. با وجود زندگی بیابانی در بیشتر کشورهای عربی، بسیاری از ویژگیهای فرهنگی در شعر این عصر ظاهر شده است. کثرت این ویژگیها نشان دهنده حضور تمدن در محیطهای عربی است. این عصر در پی یک مرحله گذار با تغییر در نظام ارزشی قدیمی، بازنگری در امور ثابت و آشنا و اموری که در ذهن بدیهی تلقی میشوند، به وجود آمد. شخصیت عرب دچار اضطراب، پرسش و تفرقه قابل توجهی بود. بنابراین، خودِ فردی و اجتماعی به موضوع تأمل، بررسی و بازنگری تبدیل شد. زنان عنصری اساسی در این «خود» بودند و به همان اضطراب، پرسش و بازنگری که خود را رنج میداد، مبتلا بودند. تصویر زن معطر به عنوان نشانهای از علاقه زنان به خود و پیشرفت فرهنگی آنها از طریق استفاده از عطر به عنوان یک جنبه زیباییشناختی برجسته است. شاعر همچنین پیشرفتی را نشان میدهد که به وضوح در برخورد مردان با زنان به عنوان انسان مشهود بود. نتایج تحقیق به بازتاب تأثیر تمدن بر زنان اشاره دارد که در زینت آنها نمایان میشود، که با تمایل زنان عرب به کسب جواهرات، مروارید، نقره و غیره برای زینت خود نشان داده شده است. سوالی که در اینجا مطرح میشود این است: جنبه فرهنگی دوران اموی چگونه در زنان و زینتهای آنها تجلی یافته است و چگونه این امر در شعر منعکس شده است؟ برای پاسخ به این سوال، ما به رویکرد توصیفی-تحلیلی تکیه کردیم.
کلمات کلیدی: دوران اموی، شعر عربی، تمدن، زنان، زینت.
[1] - دانشیار، گروه زبان و ادبیات عربی، پژوهشکده ادبیات، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران. Drr_rezaei@yahoo.com.
[2] -استادیار، گروه زبان و ادبیات عربی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. manouchehrnasirpour@iau.ac.ir